بازیافت شیمیایی ضایعات پلی اتیلن ترفتالات در حضور دو نمونه از نانو ذرات اکسید آهن و یک نمونه از نانو ذرات سیلیس اصلاح شده با ترکیبات آلی بعنوان بستر

بازیافت شیمیایی ضایعات پلی اتیلن ترفتالات و تبدیل آن به ترفتالیک اسید در حلال دی اتیلن گلیکول به وسیله کاتالیزور بازی سدیم هیدروکسید در حضور نانو ذرات اکسید آهن اصلاح شده با استفاده از نانو سیلیس به عنوان بستر جامد با تابش امواج میکرو انجام شد. عملکرد نانو ذرات اکسید آهن اصلاح شده در واکنش مذکور، با جزئیات مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه نتایج با داده های حاصل از واکنش انجام شده در عدم حضور بستر نشان می دهد که مقدار حلال مصرفی و کاتالیزور مورد نیاز به ترتیب تا 25 و 20 درصد کاهش پیدا می کند. در واکنشی دیگر از یک نمونه از نانو سیلیس اصلاح شده با استفاده از گاماگلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان-دی اتانول آمین به عنوان بستر جامد استفاده شد و واکنش با گرمادهی حرارتی انجام گرفت. مقایسه نتایج با داده های حاصل از واکنش انجام شده در عدم حضور بستر نشان می دهد که زمان لازم برای تکمیل واکنش تا 98 درصد و مقدار حلال مصرفی و کاتالیزور مورد نیاز به ترتیب تا 40 و 62/5 درصد کاهش پیدا می کند. همچنین در سری واکنشهای دیگر، گلیکول کافت پلی اتیلن ترفتالات در حضور نانو ذرات اکسید آهن اصلاح شده با 2-کلروپیریدین/آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان به عنوان بستر جامد و با گرمادهی حرارتی انجام گرفت. مقایسه نتایج با داده های حاصل از واکنش انجام شده در عدم حضور بستر نشان می دهد که زمان لازم برای تکمیل واکنش تا 95 درصد و مقدار حلال مصرفی و کاتالیزور مورد نیاز به ترتیب تا 37/5 و 30 درصد کاهش پیدا می کند. در مرحله بعدی، واکنش گلیکول کافت در حضور نانو ذرات اکسید آهن اصلاح شده با سیانوریک کلرید به عنوان بستر جامد و با گرمادهی حرارتی انجام گرفت. مقایسه نتایج با داده‏های حاصل از واکنش انجام شده در عدم حضور بستر نشان می دهد که زمان لازم برای تکمیل واکنش تا 99 درصد و مقدار حلال مصرفی و کاتالیزور مورد نیاز به ترتیب تا 37/5 و 40 درصد کاهش پیدا می کند. ترفتالیک اسید حاصل به عنوان محصول اصلی واکنش، توسط روشهای ft-ir و cnmr13 و hnmr1 بررسی شده و مورد تایید قرار گرفت.